Op weg naar de Great Ocean Road

22-11
Vanuit de camping in Batehaven een heel stuk zoveel mogelijk via de kust gereden door wegen omringd met bomen en bergen. De eerste stop was Potato point. Hier hadden we heel mooi uitzicht en konden we even een strandje op. De volgende stop was Dalmeny, dit was ook een zeer mooie plek, een vrij wit strand en een wilde zee die op de rotsen klapt. Onderweg waren we ook nog gestopt bij 'Harold Buckeridge lookout' en iets verderop een wandeling gemaakt door een stukje regenwoud. Vanuit Dalmeny zijn we een stukje via de kustlijn (met uitzicht op de zee vanuit de auto)  en verder over de snelweg doorgereden naar een gratis kampeerplek in Cobargo. Dit was een motel die haar parkeerplek en een douche/toiletgebouw beschikbaar stelde als een gratis plek. Ideaal natuurlijk, s 'avond nog even gedart met een drankje erbij bij de bar van het motel.

23-11:
Dit was een mindere dag. We hadden onze stoelletjes en het tafeltje buiten laten staan 's nachts, maar dat was niet zo'm goed idee gebleken. Het begon namelijk te regenen midden in de nacht en dat heeft de rest van de dag ook zo vol gehouden. We zijn toen naar Bermagui gereden die onder andere bekend staat vanwege 'The Blue Pool'. Helaas wist het vrouwtje van het touristenbureau ons te vertellen dat deze pool nu niet zo mooi is omdat hij kanker in het hout had ...of iets dergelijks... we snapte het verhaal niet helemaal maar oke. Aangekomen bij de Blue Pool bleek het inderdaad niet veel meer te zijn. Maar het uitzicht was wel echt prachtig. We keken op de wilde zee met bergen en rotsen op de achtergrond.
Toen zijn we doorgereden naar Bega. Dit plaatsje staat bekend op haar kaas. En Pauline wilde heel graag kaas eten, dus gingen we er even een kijkje nemen omdat er ook de kaas kon proeven. Met de buik weer vol onze reis vervolgd naar Eden waar we even boodschappen gingen doen, tja wat moet je anders met regen... Omdat we onszelf wel zielig vonden met dit slechte weer hadden we wel een zak koekjes en een reep chocolade verdient. Onze reis vervolgend richting een gratis kampeerplek had de tomtom er niet zo'n zin meer in en viel de hele tijd uit. Ook de radio had zijn dag niet en zat de hele tijd te storen, dus ook geen muziek meer. Toen zijn we uit ellende maar aan de zak koekjes begonnen, maar de koekjes bleken toch iets te goedkoop te zijn en waren niet te eten....wat een ellende allemaal. Op zoek naar een gratis kampeerplek bleek de eerste optie geen optie te zijn, dus zij  we een heel stuk doorgereden tot de volgende. Dit was weer bij een motel. We liepen naar binnen waar een man alleen naast een haardkacheltje tv aan het kijken was. Wat was het lekker warm binnen. Na wat te zijn opgewarmd hebben we de auto achterin het terrein gereden op het grasveldje waar we vlak ervoor een walibi zagen huppelen.

24-11:
Helaas weer regen. Dus dan maar km maken aangezien het geen heftig stuk is aan bezienswaardigheden. We zijn tot aan een camping bij Wilsons Promontory National Park gereden (Shallow Inlet in Yanakie).

25-11:
De volgende dag een paarverschillende routes door Wilsons Promontory gedaan. We hebben eerst de Wildlife track gedaan. Op de eerste bocht van deze route stond een grote struik waar we omheen moesten lopen. Bijna de bocht om slaat Pauline een kreet. Ik schrik daardoor natuurlijk ook. Blijken er dus 2 kangaroos om de hoek van die struik te staan. Dat was wel even lachen. We hebben de route veel kangaroos gezien en een paar mega mieren. Bizar hoe groot de mieren hier zijn.
De volgende route was de beach walk, een route naar het strand en de zee. En de Lili Pilli route (of zoiets). Het was allemaal mooi.
Na al deze wandelingen voelde we ons helemaal fit en zijn we doorgereden naar 'Wonthaggi'. Daar hebben we de nacht doorgebracht op een camping.

26-11:
Op naar Phillip Island om Pinguins te spotten. Van meerdere mensen hadden we gehoord dat daar pinguins zaten en dit hadden we ook gelezen, dus op naar Phillip Island.
Aan het begin van het eiland was een farmers marktje, daar wilden we wel even een kijkje nemen. Allemaal lekkere dingen voor bizar hoge prijzen, Dus alleen maar kijken kijken en niet kopen.
Toen kwamen we bij een kraampje van speciaal biertjes, deze wilden we in eerste instantie ook meteen voorbij lopen tot de jongen achter de kraam ons bleef roepen en een praatje wilde maken. Nou prima, dan maar even praten. Hij stelde zich voor en we hadden het een beetje over bacpacken enzo. Tot hij ons uitnodigde om die avond wat zelf gebrouwen biertjes bij hem thuis te komen drinken met wat vrienden en dan mochten we ons campertje bij hem op het terrein zetten om daar te slapen. In het begin waren we wat afstandelijk omdat we niet goed wisten wat we er nou van moesten denken. Na kort overleg besloten we toch om het gewoon te doen en we zien wel, hij leek wel betrouwbaar (maar je weet maar nooit), als het niet zou bevallen konden we snel weer weg en niks aan de hand. Dus eerst nog even Phillip Island verder bekijken en dan naar 'Warragul' om wat zelfgebrouwen biertjes te drinken met locals.
Helaas viel het eiland een beetje tegen, wel een kleine pinguin in zijn hokje gezien, maar misschien hadden we wat betaalde dingen moeten doen om er meer te zien, echter houden wij het graag gratis dus het is bij 1 pinguin gebleven. Het hoogtepunt van het eiland vonden we toch echt we de Chocolat factory waar we gratis 2 stukjes chocolade hebben mogen proeven. Daarna zijn we samen met onze markt jongen 'Ben' naar zijn huis gereden. Daar aangekomen bleek hij een soort drinkschuur te hebben wat heel leuk was ingericht met allemaal oude dingen aan de muur, een pooltafel, een barretje en een koelkast waar al het bier in stond. Na wat hebben rondgekeken kregen we een zelfgebrouwen biertje aangerijkt en zelfs ik vond het wel lekker, dus het was goed!
Voordat al het bier hard aanslaat hebben we ons eten in een echte keuken gekookt en konden we heerlijk aan een keukentafel in een echt huis zitten (dat voelde heel lang geleden en heel fijn). Na het eten terug naar zijn schuur waar al snel wat vrienden van hem kwamen binnen lopen. De glazen werden weer gevuld met biertjes en we gingen poolen en kaartspellen spelen. Omdat het vrij koud was werd ook de kachel binnen nog aangestoken. Het een gezellige avond en grappig om mee te maken.
Het mooie was dat Ben zijn werk had gebeld dat hij de volgende dag niet kon komen omdat zijn auto kapot was. Maar het punt was dat hij ons de volgende dag met de 'kapotte' jeep mee zou nemen door de bergen en bossen om 4x4 te gaan rijden en te gaan schieten met een geweer. Daar waren wij zeker wel voor in natuurlijk.

27-11
Lekker op tijd opstaan, douchen en aanschuiven aan het ontbijt die de ouders van Ben hadden klaargemaakt. 2 eitjes met spek en een stukje brood, maar leuk en gezelligom met die mensen te praten en weer te ontbijten aan een keukentafel ipv ons campingsetje. De 2 vrienden van Ben waren in de schuur blijven slapen en gingen ook mee (met eigen 4x4 jeep). 1 vriend had de hele fles whisky leeg gedronken in zijn eentje dus die had de nacht lopen overgeven en was door zijn vriendin opgehaald. Pauline en ik bij Ben in de jeep en door gingen we. Geweren achterin (hij bleek een heel arsenaal aan geweren te hebben, maar voor ons had hij een lichte en een zware gepakt) en op pad. Het was echt een hele gave ervaring. Door de bossen en bergen over hobbelige en zeer steile paden crossen. Het was echt tof. Vervolgens ergens in het bos gestopt en daar kwamen de geweren tevoorschijn. Eerste de lichte, dat voelde gewoon als een lichtbuks en had ik wel vaker mee geschoten. Maar toen werd de zware tevoorschijn gehaald. De kogels die daar in gingen waren ook niet misselijk, dus ik was heel benieuwd. Ben ging eerst, de knal die eruit kwam was giga. Onze hele oren piepte en de grond trilde er van. Toen mocht ik!! Omdat het geweer hard terugklapt hield Ben voor de veiligheid mij  schouders ook vast omdat die anders misschien een te harde klap naar achter krijgt van het geweer. Even richten op de boom en overhalen die trekker, het was een heerlijk gevoel om die trekker over te halen en die knal die erachteraan komt. De stukken schors vlogen van de boom af. Heerlijk!! De jongens vonden het wel prachtig hoeveel plezier we erin hadden. Na nog 2 keer schieten ginegen we weer verder met de jeep. Na de hele middag op pad te zijn geweest (geen lunch of iets op) hebben we wat bbq vlees gehaald, de bbq opgezet en hebben Pauline en ik alle jongens er uit gegeten .

28-11
Iedereen weer aan het werk en wij ook weer verder met onze route. Op naar de Great Ocean Road. Via Melbourne naar Torquay gereden, dit is waar het begint. Daar zijn we het binnenland ingereden op zoek naar een gratis kampeerplek. De eerste vonden we helemaal niks en de andere konden we helaas niet vinden. Tot we een toiletbordje zagen en we stopte om te plassen, we kwamen aan bij een soort voetbalveld, maar dan voor Cricket en een tennisbaan.
Met het motto "niet geschoten is altijd mis" hebben we aan de mensen die daar bij de 'kantine' een drankje aan het doen waren gevraagd of we ons campertje op het terrein mochten zetten om te overnachten. Dit was geen probleem dus hebben we gelukkig alsnog gratis overnacht met een toiletgebouw erbij (Deans Marsh).

29-11
Op naar Lorne voor boodschappen en een douche. Helaas alleen de koude douches kunnen vinden, dus dan maar even heel snel douchen...
In Lorne en de rest van de route op de great ocean road blijken niet veel grote supermarkten te zitten dus zijn we weer meer het binnenland ingereden richting 'Colac' om boodschappen te doen voor de komende dagen. Na de boodschappen terug naar het 'Otway National park' om verschillende watervallen te bekijken. Er zijn veel diverse routes in het park die prachtig zijn om te lopen. Je loopt daarbij door stukken regenwoud met op de route een waterval. De watervallen die we deze dag hebben gezien zijn: Phantom falls, Henderson falls, Won Wondah falls, Cumberland falls, Hopetown falls en de Beauchamp falls. Savonds een gratis kampeerplek opgezocht die in het park lag bij een route naar een waterval (Beech forest). Op deze parkeerplek stonden eindelijk eens wat meer mensen dan alleen wij. Dus we dachten dat het wel een gezellige avond zou worden met wat jonge lui. Ook hoorden we 2 andere NL meiden, dus dat moest wel goedkomen dachten we. Helaas dachten de anderen er niet zo over en iedereen zat of lag om 8 uur al in de auto/camper. We zagen wel 4 ouderen rond een kampvuurtje zitten achter hun inmens grote en luxe caravans. Ik was er wel benieuwd naar dus zijn we naar hun toeglopen voor een praatje. Het werd heel gezellig en we hebben heerlijk warm bij het vuur met de mensen staan praten. 1 van de stellen vertelde over 'glow worms', dat zijn wormen die dan snachts licht gaan geven. Deze waren hier in de omgeving (30 min. rijden) te vinden in een regenwoud park/route en ze wilden die eigenlijk wel eens zien. Na heel enthousiast erop te reageren stelde de man voor om er heen te gaan. De vrouw wist het niet zo zeker, want Paul en ik hadden nog nooit in het donker gereden en we hadden allebei 1 wijntje op (ze had zelf eigenlijk niet zoveel zin meer). Maar van de man (Jeff) had er wel een oplossing voor, we konden gewoon bij hun achterin de auto komen zitten, dit was wel wat krap maar wij waren toch niet zo groot. Dus om half 10 (pikken donker) met de mensen op safari en op naar de Golw worms. Na een half uur rijden kwamen we bij de route aan waar ze moesten zitten (Melba Gully). Daar liepen we dan met opa en oma en onze zaklampjes door een pikken donker regenwoud op zoek naar lichtgevende wormen......het was best spannend. Op en gegeven moment dachten we ze te zien, alle lampen moesten uit (anders zie je ze geen licht geven), maar daar zaten ze tegen een rotswand, allemaal lichtgevende puntjes. Het leek net de efteling met al die lichtjes. We zijn het pad verder vervolgd (wel de lampen weer aan gedaan) om er nog meer te zien. Aan het einde van het pad was er ook een waterval en daar zaten dus ook heel veel glow worms tegen de wand en in de bomen. Het was met alle zaklampen uit een heel mooi gezicht. Super leuk om meegemaakt te hebben. Gelukkig vonden Jeff en Sylvana het ook heel mooi en gezellig om met ons op pad te zijn gegaan voor deze ervaring. De sterrenhemel was die avond ook geweldig mooi. Het zat helemaal vol met sterren, zoveel heb ik er nog nooit gezien.
Toen we weer in ons campertje lagen hebben we wel weer zitten lachen dat wij dit weer meegemaakt hebben. Puntman en Speijer weer op pad.

30-11
Op naar de 'Triplet falls', want Jeff en Sylvana hadden deze route ons aangeraden. Het was ook echt wel weer een mooie route met waterval. Toen door naar Apollo Bay voor een (gratis) douche. De gratis douche van de app (wikicamps) konden we niet vinden dus na het zien van een YHA hostel, die er best luxe uit zag, hebben we ons douche spullen gepakt en zijn we naar binnen gelopen. We hebben lekker warm gedoucht en zijn weer fris en fruitig naar buiten gelopen. Zo, ook weer geregeld.
Toen zijn we onze route vervolgd naar 'Lavers Hill' waar we hebben overnacht. Onderweg nog een kleine wandeling gemaakt door 'Maits Rest' en onderweg kwamen we terecht in een groot wielren evenement waardoot we het hele stuk maar rond de 50 km/h mochten rijden....het duurde lang maar ook wel weer leuk om te zien.

1-12
Op naar de 12 Apostelen. We zijn onze weg alle hoogtepunten af geweest op langs de route van de 12 apostelen. Het was echt mooi allemaal. Heel fascinerend hoe al die rotsen daar staan en hoe steil die rotswanden zijn. Ik vond het prachtig. Uiteraard waar het kon tot het randje van de klif gegaan, ook al was het niet helemaal de bedoeling of mocht het misschien niet, maar alles of even optimaal te genieten van deze wonderen. Ik houd er namelijk van om van de paden af te gaan en zo dichtbij mogelijk het de zee of watervallen te komen, heerlijk!! (En ja mam, ik doe voorzichtig..). Het was top om aan de rand van een rots te staan en de wilde zee er tegen aan te zien kletsen, met een beetje wind en een beetje zon op een klif staan waar niemand is, dan voel ik mij even optimaal gelukkig.
'S avonds naar een camping in Peterborough, echt een top camping waar ik nog even 3 dollar korting gefixed heb! Dat is toch weer een gratis wasje draaien.